Mroczny las

[Lucy]

- Nie wtrącaj sie! - powiedziała z wściekłością i pociągnełam Kathrine ku sobie. Rzuciła się na mnie, ale ją odepchnełam. Zatopiłam swoje kły w jej szyi. Poczułam ulgę. Poczułam, że to już koniec. Że już wszystko będzie dobrze.

[Damon]

I wtedy uświadomiłem sobie że to może być mój koniec i zacząłem się bronić. Nagle poczułem ukłucie w tylnią nogę, to basior który na mnie skoczył resztkami sił wbił mi swój sztylet w nogę, jęknąłem z bulu i wyciągnołem g po czym zaatakowałem kolejnego.

[Illa]

Odleciałam od Lucy podleciałam do Damona i pomogłam mu.

[Lucy]

Kątem oka zobaczyłam Damona. Widziałam ból w jego oczach. Rzuciłam się na jednego z basiorów i go unieruchomiłam po czym wbiłam mu zęby w szyję. Poczułam ostry ból przeszywający mnie przec całe ciało. To jeden z basiorów ugryzł mnie w przednią łapę aż do kości, ale nie zwarając na ta odepchnełam go.

[Illa]

Złapałam jednego za ogon i wyrzuciłam nie wiadomo gdzie.

[Lucy]

Mimo, że bolało niemiłosiernie podbiegłam do Damona i pomogłam mu.

[Damon]

Z krwawiąca nogą zabiłem kolejnego basiora i wtedy poczułem jak opuszczają mnie siły.Kiedy się obruciłem z głębi wynurzyły się kolejne trzy basiory, wiedziałem że nie dam im rady. I zacząłem walczyć i odpierać ich ataki które zabierały mi dość dużo energii. Wtedy jakiś basior zaatakował mnie od tyłu, powalił na bok i unieruchomił. Nie mogłem się mu wyrwać. Wtedy podeszłe pozostałe basiory i zwiazały mi łapy i zabrały sztylet.

[Damon]

Moim ostatnim widokiem były walczące wandery po tym straciłem przytomność ponieważ jeden z basiorów walną mnie kamieniem w głowe. I uciekł ze mnana grzbiecie

[Illa]

Rzuciłam się na jednego z wilków i przewróciłam go. Przez to powaliłam także tego drugiego.

[Illa]

Wgryzłam się jednemu w szyję po czym pobiegłam do drugiego. Był o wiele silniejszy i mnie powalił.

[Damon]

Basior który uciekał ze mną uciekł tylnim wyjściem z jaskini i zamkną je głazem po czym pobiegł w głąb lasu

[Lucy]

Rzuciłam się na jednego z basiorów. Był silny, silniejszy od poprzednich. Ledwo odciągnełam go od Damona. Wylądowałam na ziemi. Zblizył głowę do mojej szyi i warknął przeraźliwie. Wtedy źrenice mu się rozszerzyły. Nosem wciągnął powietrze. Cofnął się o kilka kroków.
- Ty jestes prawdziwa, prawdziwa córka z watachy dzikich płomieni. - szepnął. - Ostatnia posiadaczka krwi rodu płomieni - dodał po chwili.

[Illa]

Rzuciłam się na wilka który stał nad Lucy.

[Lucy]

Poczułam ból w karku i straciłam przytomność.
-----
zaraz wracam

[Damon]

Kiedy odzyskałem przytomność byłem zamknięty w jakiejś niewielkiej jaskini, Leżałem nadal związany w jej kącie.