Górska Polana

[Illa]

Podbiegłam do pum. Starsza położyła się obok drugiej. Ryknęła żałośnie. Siedziałam przy nich. Z moich oczu poleciały łzy. Siedziałam przy niej bardzo długo przytulona do starszej pumy.

[Lucy]

Cofnełam się. Spowodowałam śmierć niewinnej istoty. Byłam tym przerażona.
-Lucy oni już tutaj zmierzają, wiedzą gdzie jesteś, ale jeszcze nie wiedzą o mnie. Gdy to zauważą będą próbowali odseparować mnie od ciebie. Nie możesz ode mnie się oddalać, rozumiesz? - powiedział szeptem Max wykorzystując to, że Illa była za daleko aby nas usłyszeć.
- Tak...- powiedziałam słabo. 'Illa mnie znienawidzi jak dowie się, że to przeze mnie zgineła ta puma.' - myślałam. Moje czarne oczy przepełniły się łzami. Starsza puma spojrzała na Max'a z wyrzutem.

[Illa]

Leżałam przy nich całą noc. Starsza puma gdzieś poszła. Prawdopodobnie poszła coś upolować. Nadal siedziałam przy martwej pumie. Jednak czasem leciały mi łzy z oczu. Byłam zdruzgotana. Jak on mógł to zrobić?!?! Leżałam, a starsza puma przyniosła jelenia. Zjadłam razem z nią. Okazało się, że jest moją jakby rodziną. Opiekowała się mną kiedy byłam mała. A martwa puma, to był jej syn.

[Damon]

Wbiegł i połorzył sie w cieniu drzew na drugim koncu polany

[Lucy]

Przerażona tym co zrobiłam wybiegłam z polany kierując się w stronę jaskini. Za mną wybiegli Max i Happy.

[Damon]

Zauważył Lucy i wyszedł za nią

[Illa]

Wstałam od pum i wybiegłam. Nadal miałam łzy w oczach starsza puma dalej tam leżała.

[Tiara]

Wbiegła. Nie miała zbytniej ochoty na szaleństwa jak zwykle to robiła, ponieważ wciąż ciążyła na niej smutek i trochę złości. Nie mogła się pogodzic, że jej bracia ją zostawili. Zamiast podskakiwac znalazła miejsce na skraju i kopała dół. Kopała i kopała, aż nagle spostrzegła się, że dół zrobił się ciut za głęboki, a ona kopie z coraz większym zapałem. Dla odmiany zakopała trochę dziury i położyła się zaraz obok niej. Zapadła w niespokojny i czujny sen. Spała, gdy nagle zaczęła się coraz mocniej wierci i wpadła do dziury. Wtedy spostrzegła, że ma mały problem-a mianowicie jest za  mała jak na tą dziurę. Wspinała się i po półtorej godziny męczarni wyczłapała się na brzeg i padła z wycieńczenia. Gdy już odzyskała siły postanowiła zakopac do końca dziurę i mocno ją ugnieśc, aby nikomu nic się nie stało. Wybiegła